Iedereen kan liedjes schrijven! - deel I
De 10.000 urenregel
Als je wel eens hebt gehoord van de 10.000 urenregel, dan weet je dat het dus 10.000 uur kost om ergens heel erg goed in te worden. Dat zijn heel veel uren, dagen, weken en jaren. Ergens echt goed in worden: daar moet je meestal wel wat voor doen. Uitzonderingen daar gelaten. Want op muziekgebied heb je die zeker. Zangers die zonder les gehad te hebben vanuit het niets een poging tot zingen doen en de sterren van de hemel zingen. Ik val dus niet onder die (kleine) categorie. Ik heb gewoon keihard moeten werken. En dat moet ik nog steeds doen. Zweten, ploegen, vallen en opstaan.
Het muzikale gevoel; dat is echt wel aangeboren maar verder moet iedere muzikant gewoon uren maken om z’n skills te ontwikkelen. 10.000 uur zelfs.
Geen instrument of goeie zangstem nodig!
Aan de andere kant moet je ook maar gewoon doen. Gewoon beginnen. En je niet af laten schrikken door die 10.000 urenregel. En daarom stel ik met deze blog: ‘Iedereen kan liedjes schrijven’. Ook zonder die uren. Ik hoor zo vaak: “Oh ik zou dat zo graag willen kunnen.” Als je het echt wilt, dan moet je dat gewoon doen. Je wens verbinden aan een commitment. Heel veel mensen denken dat je een instrument moet kunnen bespelen als je liedjes schrijft. Of dat je goed moet kunnen zingen als songwriter.
Laat ik meteen die twee aannames onderuit halen: dat hoeft dus niet. Handig is het wel, maar niet verplicht. Er zijn genoeg zangers die geen instrument spelen maar wel liedjes schrijven. En er zijn ladingen songwriters die niet kunnen zingen. Zo. Dus dat kan je van je tegenwerpingenlijstje strepen.
Als je dus niet echt kunt zingen én geen instrument bespeelt kan je tóch starten met songwriting. Ja ja!
Met minimale benodigdheden aan de slag
Voor schilderen heb je toch al snel verf, goed papier, een schort, ezel en kwasten nodig. Voor songwriting alleen pen en papier. Of een laptop bijvoorbeeld. Ik hou ervan om een pen vast te houden, te doodlen op mijn papier. Dus mijn laptop gebruik ik niet om in eerste instantie aan een tekst te werken.
Daarnaast heb je je brein en je hart nodig. En die dump je op het papier. Wat houdt je bezig? Waar praat je makkelijk over? Wat heb je te vertellen? Waar je iets over te zeggen hebt, kan je dus ook over schrijven. Rijmen hebben we allemaal wel eens gedaan toch. Al is het maar van het niveau sinterklaasgedichtjes. We worden dagelijks blootgesteld aan de dichtkunst door middel van liedjes. Dus dat zit er al best een beetje onbewust in.
Een gedichtje kan de aanzet zijn van een liedje. Kán. En hoeft niet altijd. Want een tekst hoeft niet altijd te rijmen. En daarnaast hoef je ook niet altijd met tekst te beginnen. Je kunt ook met een melodietje beginnen. “Ja maar ik kan niet zingen,” hoor ik weer iemand zeggen. Slechts een heel heel klein deel van de bevolking is echt a-tonaal. De rest hangt tussen bloedje getalenteerd en niveautje ‘zo zo’. Voor het schrijven van een liedje maakt dat niet uit. De mooiste liedjes bestaan soms maar uit een paar noten. Die jij vast en zeker al wel eens hebt geneuried of gefloten zonder dat je er bij stilstond.
Speel je wel een (akkoord) instrument; dan kan je ook gewoon eens beginnen met het spelen van akkoorden of met een groove. Kampvuurniveau volstaat prima!
Wat heb je niet nodig?
Je interne criticus heb je absoluut niet nodig. Dat deel van jou dat graag jouw idee na het afvuren direct affikt. Hup, buiten de deur ermee. Af en toe komt je I.C. weer via een zijraampje of achterdeur binnen, maar je blijft ‘m maar gewoon weer buiten de deur zetten.
Hoge verwachtingen. Heb je ook echt niet nodig. “Het moet toch wel een beetje niveau hebben.” Vaak zijn dat onbewuste gedachtes. Hebben we helemaal niet door, maar het stuurt ons wel. En zo’n gedachte werkt enorm blokkerend. Killing voor je creatieve flow, dat kan je je voorstellen. Ook buiten de deur ermee dus.
Enkele tools
Naast mijn pen en papier zijn er enkele tools die ik regelmatig gebruik. Zet ik even op een rijtje voor je! Zijn niet verplicht. En dus geen excuus om ook op dit punt te zeggen: zie je wel, ik kan geen liedjes schrijven. Ik deel ze gewoon met je; ter inspiratie.
- Mijn piano: heerlijk om vanuit akkoorden een melodie te zoeken, of andersom. Gewoon lekker een beetje freewheelen of een idee dat ik wil uitwerken.
- Mijn gitaar: superfijn; binnen en buiten te gebruiken. Nog geen klachten van de buren uit de aangrenzende tuinen gehad. Geeft weer een hele andere draai aan het songwriten dan op piano.
- Rijmwoordenboek. Had m’n lief ooit eens gekocht en ik maak hier graag gebruik van als ik niet verder kom.
- Notities. Ik noteer van alles en nog wat. Een gedachte, gebeurtenis, herinnering, quote, waarover ik misschien een liedje zou kunnen schrijven. Leuke uitspraken in het engels, mooie woorden die ik niet snel zelf zou gebruiken. Leuke rijmwoorden. Niet onthouden – lukt toch niet – maar gewoon direct noteren. Altijd een fijne bron van inspiratie.
- Internet: woordenboeken zijn niet meer nodig: ik zoek de vertaling online op! Synoniemen of antoniemen; ook snel online gevonden!
- Een prettige werkomgeving. Heerlijk om buiten te werken. Maar soms ook heel afleidend want onze tuin is een echte aandachtvrager. Een enorme groene bloeiende diva die nooit genoeg van aandacht heeft. Daarom ben ik heel blij dat m’n lief en ik beiden onze eigen werkkamer hebben. Die van mij is klein maar er past een tafel in, een klein midiklaviertje en ik kan lekker naar buiten staren als ik dat even nodig heb. Ik heb twee wanden antraciet geverfd en dat bleek een fantastische uitwerking op mijn gevoel te hebben. Beetje rustgevend. Alsof ik tegen een maagdelijk krijtbord aankijk dat afwacht op wat er geschreven gaat worden.
- Mobiel. In principe staat die gewoon uit als ik aan het schrijven ben. Maar voor het snel even ideetjes opnemen is dit ideaal!
- Kop thee. Of koffie. Of een glas wijn. Water ook heel goed natuurlijk. 😀
Je ziet het; een kind kan de was dichten, zingen en doen.
Wat kan je vervolgens gaan doen, als je zonder een instrument en/of zangstem toch een liedje hebt geschreven? Zoek iemand op die een akkoordinstrument speelt en samen met jou aan de akkoorden en eventueel de melodie wil gaan werken. Zo eenvoudig is het gewoon, in beginsel.
Een writersblock(note)
Ik zit nog láng niet op de 10.000 uren. Ik denk wel dat, als ik dat aantal heb behaald, ik makkelijker liedjes zal schrijven dan ik nu doe. Het is soms een hele bevalling hoor! Een middag lang lopen persen op maar liefst… twee zinnen… Komt geregeld voor. Het liefst loop ik dan mijn werkkamer uit en ga totaal iets anders doen. En dat komt óók vaker voor dan me lief is. Maar als ik dan toch aan mijn tafel blijf zitten, pen in mijn hand en een starende blik op mijn songwritersblock(note), voelt het toch ook wel weer goed, op een rare manier. Ieder resultaat is mooi. Of het nu een complete song is of twee schamele zinnen na een hele middag. Want zonder die middagen had ik nu sowieso geen liedjes gehad hou ik mezelf altijd voor. En dat helpt. Het telt wel op bij die 10.000 uren in ieder geval.