Drempelvrees

Wat zijn wij mensen toch lefkezen en wat zijn wij mensen tegelijkertijd ook gewoon soms enorme schijtlijsters. Heerlijk; zo tegenstrijdig als wij kunnen zijn. Zo ben ik gek op nieuwe initiatieven, ik vind het leuk om nieuwe dingen te leren en ik ben best nieuwsgierig naar wat ik niet ken. Zo kocht ik van de week gedroogde buffalowormen in het kader van ‘wanneer heb jij voor het laatst iets voor het eerst gedaan?’.

Onbekend maakt onbemind

En toch ben ik ook iemand die ervan houdt om op safe te spelen. Het onbekende; daar kan ik toch ook wel een beetje zenuwachtig van worden. Ik weet dat ik zeker niet de enige ben. Ik geef een dag per week zangles en ook daar zie ik dat leerlingen geconfronteerd worden met dat onbekende en dan reageren met een angstemotie. Willen stoppen, vermijden, vluchten. Dat hadden we heel vroeger nodig; toen er veel gevaar op de loer lag.

Podiumvrees

Zo hebben heel veel leerlingen in het begin behoorlijk podiumvrees. Zo erg dat ze besluiten niet mee te doen aan een optreden bijvoorbeeld. De angst is te groot. Terwijl ik uit ervaring weet dat het een geweldig iets is en dat wat je van tevoren voelt aan angst na afloop dezelfde hoeveelheid in een high geeft. Maar ook weet ik dat die eerste keer zo ontzettend eng is. En dat die angst verlammend kan werken en je soms bijna dwingt om te besluiten niet in het diepe te springen.

Met songwriting had ik ook zo’n drempel. Vanwege het onbekende, of vanwege een te hoge verwachting van mezelf. Met als gevolg dat ik mijn songwriting plannen bleef uitstellen, en daardoor amper eigen liedjes schreef. En de drempel werd hoger en hoger. Voor mijn gevoel was songwriting op een gegeven moment bijna niet meer haalbaar. Die drempel zou ik nooit over kunnen schreeuwde het ergens van binnen. Wat raar dat dit zo werkt… Gevoelsmatig wordt de drempel zo hoog terwijl het in praktijk vaak een horde is die je makkelijk kunt nemen. Maar gevoel van angst of onzekerheid kan je enorm tegenwerken. En als je daar niet bewust van bent kan je je daardoor ook ontzettend veel ontzeggen. En da’s jammer.

Coach jezelf met deze vragen

Meestal helpt het om te relativeren. En om jezelf deze vragen te stellen (en erop te antwoorden uiteraard). Onderzoek eens bij jezelf:

  • Wat houdt me tegen?
  • Wat is het ergste wat kan gebeuren als ik het wél doe
  • En bij een volgende tegenwerping van jouw angst: en wat is het ergste dat er dan kan gebeuren?
  • Kan het probleem/de angst/mijn bezwaar ook kleiner maken? Behapbaarder?

Soms moet je de derde vraag zelfs een paar keer blijven stellen om bij de kern van je angst en opwerpingen te komen.

Find a buddy!

En soms heb je iemand anders nodig om je over de streep te trekken. Ben je geen enorme opruimer maar slibt je huis steeds meer dicht? Maak een afspraak met iemand om je troep aan te pakken! Wil je wel een cursus spreken in het openbaar doen maar zakt de moed je bij het aanmelden in de schoenen? Zoek iemand op die deze cursus ook wil doen!

En in het geval van songwriting? Samen songwriten, bien sûr! Een stok achter de deur én een goeie stimulans tegelijkertijd. Als je eenmaal een afspraak hebt staan, zeg je die minder makkelijk af dan wanneer je die alleen met jezelf hebt gemaakt. En helemaal als die ander ook weet dat je een drempelissue hebt op dit gebied.

Als sneeuw voor de zon verdwenen

En nu denk ik zelfs regelmatig: hee ik heb een paar uur over: ik ga even songwriten! Op het moment dat ik het ‘gewoon’ ben gaan doen verdween de drempel als sneeuw voor de zon. Iets wat heel zwaar woog, gewoon ‘poef’ opgelost. Zo’n schreeuwend monster dat bij de eerste de beste blaf van jou met z’n staart tussen de benen in het niets verdwijnt.

Angst kan je beschermen en je helpen om verstandige keuzes te maken. Dat is angst die nut heeft, zal je begrijpen. Maar angst kan je ook tegenhouden om een volgende stap te zetten. En die angst red geen levens. Dus als er weer een drempel opdoemt vraag je gewoon even aan jezelf: “Wat is het ergste wat kan gebeuren als ik het wél doe?” Per slot van rekening is een drempel maar een drempel: niets meer en niets minder. Geef die drempelvrees dus vooral niet meer credits dan ‘ie verdient. Een leuke oefening: sta vandaag eens stil bij iedere (letterlijke) drempel die je overgaat en voel eens hoe makkelijk dat gaat. Beeld je in dat dit ook zo kan zijn met je drempelvrees.

Gewoon een stap zetten en dan zien wat er gebeurt!

Over de schrijver
Reactie plaatsen