Iedere maand begint natuurlijk altijd met de eerste. Logischer kan niet. Maar de eerste september heeft voor mij altijd net wat meer lading dan alle andere eersten. De schaduw wordt zichtbaar langer. En dat betekent dat de dagen korter worden. En dus ook kouder. Ik loop minstens drie keer in een spinnenrag als ik door m’n tuin loop, ik zie de bladeren langzaam aan bruin worden en ik kan over het algemeen minder groente en kruiden oogsten. En terwijl mijn tuin subtiele hints afgeeft om het rustiger aan te gaan doen starten juist de voorbereidingen voor optredens weer. Er wordt dus druk gemaild en geappt. En het nieuwe lesseizoen bij de popschool start dan ook, waar ik 1 dag per week lesgeef. En dat zijn natuurlijk goeie tekenen; weer lekker aan het werk met muziek! Maar dan open ik na afloop van de lesdag de buitendeur en dan stap ik in een zwarte avond, waarbij de warmte heeft plaatsgemaakt voor een vochtige en koele deken. Die lange zwoele – nog tot lekker laat licht – avonden zijn dan echt voorbij. Dat vind ik ieder jaar altijd weer even slikken…
Zet-zet-peeër (ZZP-er)
1 september is ook de startdatum van mijn bedrijf Vocal Venture. En dat is iets om heel blij mee te zijn! Dit jaar precies 15 jaar geleden (2002) alweer schreef ik me in bij de KvK. Reden voor een feestje! Je leert heel wat in die 15 jaar. Fantastische opdrachten, maar ook klussen aannemen waarvan ik van tevoren al wist dat ik het eigenlijk niet moest doen. Werken met inspirerende collega’s. Zakelijk(er) worden, je zaakjes goed regelen, geïnspireerd blijven, ontdekken wat nu echt de kern van je muzikantschap is, stappen zetten en rust nemen.
Het werken voor een baas (wat ik voor mijn conservatoriumstudie jarenlang deed) had ook echt wel zijn voordelen hoor. Een 13e maand, vakantiegeld, doorbetaald worden als je ziek bent, pensioenopbouw, personeelsuitjes, betaalde bijscholing, om maar eens wat te noemen. Maar werken als zzp-er…; dat vind ik toch – ondanks het missen van een… kerstpakket – ooooh!!! – ook heel erg fijn. Ik bepaal zelf wat ik doe, hoe ik het doe en met wie ik dat doe. Dat klinkt wel heel erg eigengereid (en dat ben ik soms ook wel), maar het is echt een heel ander leven dan die van een loondienstwerknemer. En ik hou ervan. Niet iedereen vindt het zo romantisch als ik: zzp-er zijn. Er zijn vrienden die er nooit aan zullen beginnen of collega’s die er ooit aan begonnen maar ook lekker weer teruggekeerd zijn bij een werkgever. Voorlopig ben ik mijn eigen baas, werknemer, schoonmaker, HR-er en nog veel meer. En dat bevalt me meestal wel prima. De teleurstellingen en heftige uitdagingen daargelaten. Want die zijn er ook. Als ik zie hoe ik daar 15 jaar geleden me omging en nu: dan denk ik: we hebben heel wat stappen gezet, Jessica! Niet zo snel meer paniekerig worden of alles op mezelf betrekken. Relativeren en leren opkomen voor jezelf. En waar je niets aan kunt doen: los proberen te laten. Het overlaten aan je baas of sparren met collega’s van jouw afdeling is dan niet echt meer mogelijk, je bent ten slotte een ‘zelfstandige zonder personeel’, oftewel: zzp-er. Je bent veel op jezelf aangewezen. En gelukkig heb ik m’n lief die inmiddels ook de klappen van de zweep kent!
Niet meer alleen
Maar ik heb wel besloten om niet alles meer zelf te doen. Ik kan het niet meer en ik wil het niet meer. Veel zzp-ers maken de fout om (te lang) alles zelf te willen doen. Je eigen boekhouding of marketing om maar eens twee op te noemen. Toen ik jaren geleden de boekhouding overdroeg aan iemand die er echt verstand van had, viel er een last van mijn schouders. En zo ga ik dit jaar verder met mijn eerdere voornemen: ik ga niet alles meer zelf doen. De synergie heb ik nodig, maar ook het overlaten van klussen waar ik eigenlijk niet voor in de wieg ben gelegd en die dus energie vreten kan ik beter aan een expert overlaten. Dan maar in de buidel tasten. Goed voor de economie zullen we maar zeggen.
Dus sámen met Dave ga ik na een heerlijk lange zomerbreak weer aan de songwriting! Met die synergie zit dat wel snor. Verder ga ik op zoek naar iemand die een deel van mijn marketing/PR wil doen en zoek ik iemand die regelmatig een videoregistratie gaat maken. Ik kán het misschien wel zelf… Maar nooit zo goed als een pro. En daarnaast is er al genoeg te doen, dus kom ik er toch niet aan toe. Veel collega’s in mijn branche doen nog teveel zelf. Want voor je gevoel bespaar je daarmee op je uitgaven. Maar uiteindelijk weet ik niet of dat altijd loont.
De eerste september
Ik zit in mijn tuin en neem zo zachtjes aan afscheid van het moestuinseizoen. Mijn tuin zal de komende weken laten weten dat ‘ie richting winterrust gaat en z’n productie zal teruggeschroefd worden. En als fanatieke foodie en minimoestuinierder (ik blog met alterego Miss Beanie van alles!) vind ik dat niet zo heel leuk. Mijn lange zomerzonvakantie ligt achter me en een nieuw seizoen met bestaande of nieuwe plannen ligt voor me. Ook altijd wel weer fijn: oppakken van waar je even pauze van hebt genomen. En met frisse moed weer aan de slag. Op 1 september. Koffie en een stukje homemade gevulde plaatkoek erbij. En gehaakte slingertjes. Want hee: die moet je zelf ophangen zeggen ze.
