Mijn eerste liefde
Weet jij je eerste liefde nog? Je eerste verliefdheid? Ik was vroeger regelmatig verliefd. De allereerste heette Johnny. Hij had van die lieve kuiltjes in z’n wangen als ‘ie lachte. En ik had ook een enorme muzikale verliefdheid. Op m’n gitaar! Hij hangt nu alweer een tijdje in de huiskamer, na een lang verblijf onder het stof ergens in een verborgen hoekje. Ooit waren wij de beste maatjes; ik en m’n gitaar. Na schooltijd móest en zou ik eerst even mijn broodnodige rammelsessie hebben. Mijn moeder vond dat gelukkig altijd prima. Het vond altijd in de huiskamer plaats, maar ik werd nooit naar boven gestuurd.
Rond m’n 18e verloor ik interesse in gitaarspelen want zingen kwam om de hoek kijken. Dat deed ik al zo lang ik me kan herinneren, maar nu in een ‘echte band’! Heerlijk om met m’n mede backing vocals mooie harmonieën te zingen en hier en daar een stukje solo. De gitaar raakte steeds meer op de achtergrond, maar verdween nooit. En zelfs m’n (tweede) ukelele die ik op m’n 11e kocht heb ik nog.
Meubelstuk
Maar vorig jaar zag ik opeens een plek voor de gitaar aan de muur in onze huiskamer. En daar hangt ‘ie nu. Mijn oude liefde. En naast meubelstuk pak ik ‘m nu weer regelmatig voor een ‘rammelsessie’. Nog een beetje roestig, maar toch verleer je zoiets niet. Net als fietsen, blijken die gitaargrepen in m’n spiergeheugen te zijn opgeslagen. Lekker weer even rammelen aan de eetkamertafel. Net als m’n moeder stuurt m’n lief me ook niet naar boven 🙂
Ik ben niet altijd zo lief voor m’n gitaar geweest. Smeet ‘m regelmatig in de hoek als ik na uren van het oefenen op arpeggio’s nog steeds als door stroop heen bewoog met m’n vingers. Maar die wrevel duurde nooit lang, want hoe zou ik zonder mijn zes-snarige vriend (zonder kuiltjes maar wel met wat deuken) kunnen. En toen zomaar zonder pardon werd ‘ie toch gewoon keihard aan de kant geschoven. Stond ‘ie daar boven een beetje te verstoffen… Jarenlang. Maar m’n gitaar is geduldig en vergevingsgezind gelukkig. Laat zich weer prima zonder mokken bespelen. Oude liefde roest niet. Het rammelt hooguit een beetje.